D’Membere a Frënn vum “Cercle des Anciens de la Garde Grand-Ducale” hunn de leschte Samschdeg un de 16. Dezember 1944 erënnert. Viru genau 80 Joer huet deen Dag d’Rundstedtoffensiv ugefaangen.
D’Feierlechkeeten zum 80. Joresdag vun der Ardennenoffensiv hunn de viregte Weekend ënner anerem an der Stad, op verschidde Plazen am Éislek an och an de belschen Ardennen stattfonnt. Bei dëse Gedenkfeieren hu sech eng Rei héich Vertrieder aus de Vereenegte Staate vun Amerika, Europa a Lëtzebuerg bedeelegt. Dozou zielen ënner anerem d’Lëtzebuerger Regierungsmemberen, de Grand-Duc Henri an d’Grande-Duchesse Maria Teresa, den Ierfgroussherzog a Lieutenant-Représentant vum Grand-Duc Guillaume mat senger Fra Stéphanie, d’Presidentin vum Europäesche Parlament Roberta Metsola an eng Delegatioun vum US-Kongress mat der fréierer Presidentin vum US-Repräsentantenhaus Nancy Pelosi.
D’Gedenkfeier zu Beefort war däitlech méi kleng. Virun der Mass hunn de Buergermeeschter Jean-Luc Nosbusch, säi Virgänger de Camille Hoffmann an de Fernand Nilles vum “Cercle des Anciens de la Garde Grand-Ducale” eng Gerbe virum “Monument aux Morts” néiergeluecht. Edmond Faber, deen d’Gedenkfeierlechkeeten zu Beefort zanter Joren op der Trompett begleet, huet misste wéinst Krankheet seng Participatioun kuerzfristeg ofsoen esou, datt een Deel vum Programm net konnt wéi geplangt ausgefouert ginn. D’Mass an der Kierch gouf zelebréiert vum Aumônier Nicolas Wenner mat der Ënnerstëtzung vun der Chorale Sainte Cécile Beefort souwéi “Sang mat Waldbëlleg-Haler”. No der Mass goufe Blumme bei de GI-Kräizer virum Kummelsbau a virun der Stèle vum T/Sgt Bob Hebert um Schéidbierg néiergeluecht.
A senger Ried am Kummelsbau ass de Buergermeeschter Jean-Luc Nosbusch op déi entscheedend Schluecht agaangen, déi mat bal 11.000 gefalenen Alliéierten an iwwer 12.000 gefalenen däitschen Zaldoten immens vill Affer gefuerdert huet. Hei zu Lëtzebuerg sinn och op mannst 500 Zivilisten ëm d’Liewe komm. Ee Präis, dee mer haut net vergiessen däerfen. Beefort ass eng Plaz, déi räich u Geschicht a Resilienz ass, an d’majestéitesch Buerg vermëttelt ee Symbol vu Kraaft an Ausdauer.
Déi rezent Zeremonien hei zu Lëtzebuerg esouwéi an a der Belsch, besonnesch zu Baaschtnech an um Militärkierfecht zu Hamm, hunn erëm gewisen, wéi déifgräifend d’Wäertschätzung fir dës Helde bleift. Et dierft een ni vergiessen, datt hir Affer net nëmmen d’Vergaangenheet gepräägt hunn, mee och eis Zukunft bestëmmen. D’Ardennenoffensiv léiert de Wäert vu Virsiicht, Eenheet a vum onermiddleche Striewen no Fridden. Si erënnert drun, datt och an de schwaarzste Momenter de mënschleche Geescht ka gewannen.
Ofgeschloss huet de Jean-Luc Nosbusch mat de Wieder: “Mir éieren d’Erënnerung un déi Gefalenen, andeems mir eis un déi Wäerter halen, fir déi si gekämpft hunn. Hier Ierfschaft soll eis inspiréieren, eng Welt ze bauen, wou Fräiheet a Gerechtegkeet ëmmer uewen stinn.”
